မွေးရပ်မြေအလည်တစ်ခေါက်နှင့် စာပေဟောပြောပွဲခရီး

``အဟောင်းပြုတ်တိုင်း အဟုတ်ကောာင်းပါစေ´´

ကျွန်တော်မွေးရပ်မြေသို့ စာပေဟောပြောပွဲ ကျင်းပပြုလုပ်ရန် ရောက်ရှိခဲ့စဉ်က ၂၀၁၇ ခု မတ်လ ၃၀ ရက်ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်ရောက်ရှိချိန် စာပေဟောပြောပွဲပြုလုပ်ကျင်းပရန် အ.ထ.က ကျောင်းတော်ကြီးအတွင်း အခင်းအကျင်းအဆောင်အယောင်များစွာ ကျောင်းအားကစားကွင်းအတွင်း ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားကြပြီးဖြစ်သည်။

ကျွန်တော်ရောက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် စာပေဟောပြောပွဲအတွက် စီစဉ်တင်ဆက်သူအမျိုးသမီးငယ်လေးများအား အမျိုးသမီးခေါင်းဆောင်မှ ခေါင်းလျှော်ရည်ထုတ်များဖြင့် ဖိတ်ကြားထားပြီးဖြစ်၍ အသံစစ်၊အသံစမ်း လေ့ကျင့်ခန်းပြုလုပ်ရန် အဆင်သင့်ရောက်နေကြသည်။ ကျွန်တော်လည်း ဟန်အပြည့်မာန်အပြည့်ဖြင့် "မြန်မာပြည်သိန်းတန်နှင့် နင်လားငါလား" ခပ်ဝါးဝါးဖြစ်နေမည်လားထင်မိသည်။ စီစဉ်တင်ဆက်ကြမည့် အမျိုးသမီးငယ်လေးများထဲမှ အချို့သည် ကျွန်တော်နှင့်အတန်းတူ သူငယ်ချင်းများဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်က ဒီတစ်ခါဖြင့် ဆရာဖြစ်ကာ အမှတ်ပေးဒိုင်လုပ်ရတော့သည်။ အကြောင်းမှာ ကျွန်တော်က ထိုပွဲစီစဉ်သူ၊တာဝန်ယူသူ၊ တာဝန်ခံသူဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။ မိမိလဲခပ်တည်တည်နဲ့ အသံစစစ်သည်။

အမျိုးသမီးငယ်လေးတစ်ယောက်ချင်းစီ၏ အသံကိုစစ်ဆေးပြီး ညပိုင်းမှာလည်း တကယ်နွှဲနေသော တကယ့်ပွဲကဲ့သို့ပင် မိုက်ကရိုဖုန်း၊ ဆောင်းဘောက်များဖြင့် စစ်ဆေးပြန်သည်။ ဒီလိုနဲ့ပင် တစ်ရက်ကုန်လွန်ကာနောက်တစ်နေ့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ နောက်နေ့နံနက်တွင် ကျွန်တော်တို့ငယ်စဉ်က အတန်းတက်ခဲ့သောအဆောင်များကို အလွမ်းဖြေရင်း ကျောင်းဝန်းအတွင်းလှည့်လည်ကာ ကြည့်မိတော့သည်။ ကျွန်တော်တို့ငယ်စဉ်အခါက တက်ရောက်ကာ ပညာရည်နို့သောက်စို့ခံ့သော ကျောင်းတော်ကြီးသည် သစ်ပင်ကြီးများစွာဖြင့် အရိပ်အာဝါသကောင်းလှပေသည်။ ထိုသစ်ပင်ကြီးများ၏အရိပ်အောက်မှာပင် အတိတ်၏ အရိပ်အငွေ့တို့ကြောင့် ကျွန်တော်နွေးထွေးလာသလိုခံစားရသည်။ ေဩာ်...ငယ်ငယ်က ဒီပိတောက်ပင်ကြီးအောက်မှာ အတန်းတူသူ၊ အတန်းမတူသူ ကျောင်းသူမတွေကြိုးခုန်တမ်းကစားနေတာတွေ၊ ထုတ်စည်းထိုးတမ်း ကစားနေတဲ့ အတန်းဖော်မိန်းကလေးတွေကို စိတ်အစဉ်က အရိပ်အသွင်မြင်နေသလို၊ ပိတောက်ပင်အောက်ကိုငေးမောကာ အတွေးများစီးမျောနေရင်း ကုက္ကိုပင်ခြေရင်းက မြေတလင်းမှာ ထွေခင်းတမ်းကစားခဲ့တာတွေကို ပြန်လည်ကာမြင်ယောင်မိသေးသည်။   အရာအားလုံးတို့သည်အသစ်လိုပါပင်။ ဖြူပြာ ၊ မူယာ၊သူဇာ၊ သက်ထားတို့ပေါ့ ဒီအပင်ကြီးအောက်မှာ "အို"ထိုးတမ်းကစားနေကြလေဟန်များ ၊ "ရွှေစွန်ညိုဘာကိုလိုလို့ ဝဲပါတယ်"ဆိုသောကဗျာထဲကလို သူဇာပျိုခင်နှမကို ဘဝင်ကျလို့  ကုက္ကိုပင်အခြေရင်းမှာထိုင်ကာ ငေးမောကြည့်နေတတ်သော ဖိုးကျော်ကြီးကိုလည်း သတိရမိသည်။ အတိတ်၏အရိပ်များစွာ လွမ်းမောရင်း ဟိုငေးသည်ငေးနှင့်ပင် ကျောင်းဆောင်ဟောင်းများရှိရာသို့ ရောက်ရှိခဲ့ရသည်။ ငယ်ငယ်ကဘုရားဝတ်တက် တရားထိုင်ခဲ့တဲ့ကျောင်းတော်ကြီးလဲ မရှိတော့ပြီ။ ကျွန်တော် ကျောင်းတော်ကြီးတည်ရှိသည်နေရာ အုတ်ခုံနားရောက်တော့ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရသော အတိတ်ကကျောင်းတော်ကြီး၏ အမှတ်တရများစွာတို့ကြောင့် မျက်ရည်စတွေဝဲလာတော့သည်။ ကျောင်းဆောင်ဟောင်းကြီး၏ အုတ်ခုံပေါ်မှာမက်တပ်ရပ်ရင်း ငယ်စာရင်းကအတန်းဖော်တွေ အတူတရားထိုင်ခဲ့တဲ့ အချိန်တွေကို ပြန်လည်တမ်းတလွမ်းမောမိပြန်သည်။ သူဇာကဒီနားမှာ၊ မူရာကဟိုနား ဖိုးကျော်၊ဖိုးဇော်တို့ကလည်း တရားထိုင်ရင်း ငိုက်မြည်းကြတာတို့ကို ယနေ့တိုင်မြင်ယောင်နေတော့သည်။ ဆရာမကြီးကလမ်းလျှောက်ရင်းတရားပြ အဲဒီအချိန်က ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကမ္မဋ္ဌာနာစရိယ(တရားပြ) ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးပေါ့။ ငယ်စာရင်းက သူငယ်ချင်းတွေ ကျောင်းတက်ခေါင်းလောင်းထိုးတန်းစီကြ၊ နိုင်ငံတော်သီချင်းဆိုကြတဲ့ မြက်ခင်းပြင်ကြီးကြည့်ပြန်တော့လဲ အမြဲစိမ်းစိုဝေဆာနေသည်က ကျွန်တော်တို့ငယ်စဉ်အခါ အိမ်ကနေတူရွှင်း၊ပေါက်ပြားများယူဆောင်ကာ ညီညီညာညာပေါင်းရှင်းကြတာတွေ မြင်ယောင်နေမိသည်။အရာအားလုံးအသစ်လိုခံစားရသည်။ စကားဝါဆောင်ကိုမြင်တော့ အလွမ်းတွေပိုကာ မျက်ရည်စတို့ယိုစီးမတတ် ရင်းတွင်းလှိုက်ဖို့ ငိုချင်သလိုဖြစ်မိသည်။

စကားဝါဆောင်ကြီးမှာ ကျွန်တော်တို့သူငယ်ချင်းများ နဝမတန်းနှင့် ဒသမတန်းတက်ခဲ့ကြရသည်။ အဆာင်အတွင်းမှာပင်ပြတင်းမှန်အတွင်းမှ စာသင်ခန်းအတွင်းငေးအကြည့် တွေးမိပါသေးသည်။ နဝမတန်းကျောင်းသားဘဝ ဧရာဝတီမြစ်ရေကြီးတော့ ရေးဘေးကြီးကဆိုက် ကျောင်းပိတ်ရန်အခိုက်မှာပင် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် တိမ်းပါးခဲ့ရသည်။ မြစ်ရေတက်တော့ မြွေ၊ကြွက်တို့ ရေဘေးလွတ်ရာလွတ်ကြောင်း သစ်ပင်၊သစ်ခေါင်းအတွင်း နေရာအတင်းယူကြသည်။ တစ်နေ့တော့ ကျွန်တော့်အတန်းဖော်သူငယ်ချင်း ပြည့်ကြီး (ခ)ပြည့်ဖြိုးအောင် တစ်ယောက် မြွေရန်သူကြောင့် တိမ်းပါးခဲ့ရရှာသည်။ စကားဝါဆောင်အတွင်း မှန်ပြတင်းမှစာသင်ခန်းအတွင်းငေးရင်း ပြည့်ကြီးကိုလဲ သတိရမိသည်။ ထိုအခိုက်မှာပင် "ပြည့်ကြီးရေ..သူငယ်ချင်း ငါပြုသမျှ ကုသလ မင်းကျွတ်လွတ်ခွင့်မရသေးရင် အမိအရသာဓုခေါ်ပါ"လို့ မျက်ရည်စို့ကာဖြင့် "ပြည့်ကြီးရေအမျှ…အမျှ…အမျှ" ဟု သံသရာတစ်ကွေ့မှာ ခဏတာတွေ့ ခွင့်ရခဲ့သော ပြည့်ကြီးကို သတိတရဖြင့် အမိအရ အမျှပေးဝေခဲ့သေးသည်။ ပြည့်ကြီးခြောက်လှန့်မည်ကို ကြောက်ကြသောကြောင့် သူငယ်ချင်းတွေ စာသင်ခန်းအတွင်း စည်းလုံးညီညွတ်နေကြပုံ၊ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မျက်ခြေပျက်မခံ အိမ်သာသွားလဲ လက်တွေတွဲလို့ပေါ့။ တကယ်တော့ ပြည့်ကြီးက ဘာတစ်ခုမှခြောက်လှန့်ခြင်းပြုပေ။

ဆယ်တန်းနှစ်တွင် သူနေ့ရာသူထိုင်ကြ စာင်သင်ကြသောပုံရိပ်အချို့ ပြန်လည်ကာမြင်ယောင်မိသည် ။ စကားဝါဆောင်အတွင်း မှန်ပြတင်းမှ စာသင်ခန်းအတွင်းမြင်ရသည်က စာသင်ခုံတို့မရှိ ဆေးရောင်ဖျော့တော့နေသော ပန်းချီကားများ၊ ဟောင်းနွမ်းနေသော ကျောင်းသင်ပုန်းများ သိုလှောင်ထားရာ ဂိုတောင်ကြီးသဖွယ်ဖြစ်နေပေသည်။ ကျွန်တော့်အဖို့မှာတော့ အရာအားလုံးကို အရှိကိုအရှိအတိုင်းမမြင်တော့ပဲ ငယ်စာရင်းကသူငယ်ချင်းများ၏ ပုံရိပ်တို့ကိုသာမြင်ယောင်နေမိသည်။ ကျောင်းတော်ကြီးတစ်ခုလုံးက များစွာပြောင်းလဲနေပေသည်။ ကျောင်းဆာင်ဟောင်းကြီးများနေရာတွင် ကျောင်းဆောင်သစ်များ အစားထိုးတည်ဆောက်ထားသည်။ကျောင်းဆောင်ဟောင်းကြီးများမှ ကောင်းသောသစ်သားများကို ထပ်မံအသုံးပြုသည်။ ယခင်ကျောင်းဆောင်ကြီးများမှ ကောင်းသော၊ တန်ဖိုးကြီးသော ကျွန်းသစ်မျာကို ကျောင်းဆောင်သစ်များတည်ဆောက်ရာ၌ ပြန်လည်ပြင်ဆင်ကာ အစားထိုးထည့်သွင်းအသုံးပြုထားသောကြောင့် အရာရာတိုင်းပြောင်းလဲကာ အသစ်အသစ်တို့ ဖြင့် လှပတင့်တယ်နေချေပြီ။ ကျွန်တော်ကျောင်းတို့တက်ခဲ့သော ကျောင်းဆောင်ဟောင်းကြီးများမှာ မရှိတော့ပြီ။ စကားဝါဆောင် တစ်ဆောင်သာအလွမ်းဖြေရန် ကျန်နေရစ်ခဲ့သည်။
"အဟောင်းများ ကုန်လုနီးပါးဖြစ်နေပြီ ၊
အဟောင်းများ ကုန်တော့မည်"
"အဟောင်းပြုတ်တော့ အဟုတ်ပြောင်းကာ" အသစ်တို့အစားထိုးဝင်ရောက် နေရာယူကြပြီ။ ကျွန်တော်တို့ကျောင်းတော်ကြီး၌ ကျောင်းဆောင်ဟောင်းများနေရာတွင် ရပ်မိရပ်ဖများ၊ ကျောင်းသားမိဘပြည်သူများ ပူးပေါင်းကာ စုပေါင်းပြုပြင်တည်ဆောက်ကြရာ ခမ်းနားထည်ဝါသောကျောင်းဆောင်အသစ်များဖြင့် တိုးတက်စည်ကား သာယာဝေဆာနေချေပြီ။
ကျွန်တော်တို့ပညာရည်နို့သောက်စို့ ခဲ့သော ကျောင်းတော်ကြီးမှ ကျောင်းဆောင်များကဲ့သို့ အဟောင်းများလဲကုန်လုနီးပြီ၊ အသစ်များလဲအစားထိုးဝင်ရောက်နေသည်။ အဟောင်းကိုလဲ အချိုးကျမျှတစွာ ကျွန်တော်တို့ကျောင်းတော်ကြီးမှ ကျွန်းသစ်များသဖွယ် လိုအပ်သည့်နေရာ၌ထည့်သွင်းကာ အနာဂါတ်၌ စစ်မှန်သောငြိမ်းချမ်းရေး(တရားမျှတကာ ဖွံ့ ဖြိုးတိုးတက်သော လူအဖွဲ့အစည်းတစ်ရပ်)ဆီသို့  တွဲလက်တို့ ညီစွာ ဟန်ချက်ညီညီချီတက်ကြရင်း
"အဟောင်းပြုတ်၍ အဟုတ်ပြောင်းပါစေ"
"အဟာင်းပြုတ်တိုင်း အဟုတ်ကောင်းပါစေ"…….။

                                                                                       လေးစားစွာဖြင့်
                                                                                တက္ကသိုလ် မောင်လေးနက်

https://www.youtube.com/watch?v=f7eE8CvxUww&t=681s